Vejatz lo contengut

Aisac e Òst

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Aisac e Òst
Ayzac-Ost
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista d'Aisac.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 01′ 29″ N, 0° 05′ 43″ O
Superfícia 3,08 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
850 m
430 m
408 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Bigòrra Armas de Bigòrra
Lavedan
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
651
Argelèrs de Gasòst
Canton
6501
Era Vath deths Gaves (Argelèrs de Gasòst avant 2015)
Intercom
246500631
CC deths Pirenèus Vaths deths Gaves
Cònsol Serge Cabar
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
445 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

458 ab.
Densitat 146,75 ab./km²
Autras informacions
Escais Eths ahumats d'Aisac
Gentilici (en francés)
Còde postal 65400
Còde INSEE 65056

Aisac e Òst (Ayzac-Ost en francés) qu'ei ua comuna gascona de Bigòrra, en Lavedan, dens eth estrem (era estrema ?) de Salas [1], situada dens eth departament deths Hauts Pirenèus e era region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Comunas a l'entorn.

Era prononciacion qu'ei [ay'zak] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Guilhem Forto de Isac, en 1037 o cap a 1040, Guilhem Fuert d'Ayzac, W. Fuert d'Aysag, cap a 1050-1070, Willelmus Fuert d'Ayssac, cap a 1060, D'Abbadia de Ysag ath segle XII, Ayzag cap a 1200-1230, Aysac en 1429, Aïsac en 1790, Ayzac (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[2].

Segon Dauzat, Aisac que vien deth nom latin d'òmi Asius o Atius (varianta de Attius), dab eth sufixe -acum[3].

Segon Miquèu Grosclaude, Aisac que vien deth nom latin d'òmi Asius, dab eth sufixe -acum[2].

Era prononciacion qu'ei [òst] (grafia fonetica deths autors). Eras fòrmas ancianas que son : Ost cap a 1050-1070, Ost, cap a 1060, Ost en 1285, de Osto en latin, en 1342 e 1379, Ost en 1429, Ost (mapa de Cassini, ara fin deth sègle XVIII)[2].

Segon R. Aymard, Òst que vien de ostal/ostau dens eth sens d'ospici, espitau[2].

Segon Miquèu Grosclaude, era proposicion d'Aymard que suprimeish ua sillaba tonica, qu'ei ua solucion impossibla; un etime hospitem que donaré òste, Augustus que donaré Aost. Atau com Boisgontier, Grosclaude que supausa donc eth nom ei prelatin. Dens aqueth cas, Òst qu'ei benlhèu près deth nom de Ost (Arièja) e explicable per un mot « basco-aquitan » uste « plana »[2].

  • Aisac e Òst que fusionèn en 1846 [4].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deths cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2001 2026 Serge Cabar divèrs esquèrra foncionari
  2001      
1965 1977 Louis Lareng   professor agregat de medecina, fondator deth SAMU, deputat socialista (1981-1986)
  1965      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 452, totala: 462

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
309 310 500

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 504 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 370 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
350
367
381
375
369
388
398
400
401
415
2009 2010
399
413
386
402
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • 1851 : fusion d'Aisac e d'Òst en 1846.
  • En 2018 la populacion èra de 445 abitants e la densitat èra de 144,48 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab era comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. era mencion deth Grosclaude e Le Nail, era arribèra de Davantaiga http://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=912&titre=ayzac-ost , que sembla ua error per rasons geograficas evidentas : los dus vilatges que son en riba esquèrra deth gave, ath oèst
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 et 2,4 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=912&titre=ayzac-ost
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 7, a Aisey
  4. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=327